Sport, juist een wereld waar integriteit en betrouwbaarheid hoog in het vaandel zouden moeten staan. Waar een eerlijk verloop van de competitie van groot belang zou moeten zijn. Het tegendeel blijkt helaas waar te zijn. De NOC*NSF geeft aan dat zij het als taak zien om topsporters en begeleiders in de sport te beschermen tegen deze praktijken. Ook de KNVB verkondigt op haar website dat zij maatregelen nemen. De praktijk laat helaas zien dat dit nog altijd onvoldoende is! Sterker nog: de NRC meldt dat er in Nederland nog nooit een sporter of gokker is veroordeeld voor het manipuleren van wedstrijden!
Matchfixing? Wat is dat?
Wellicht heeft u de term ‘matchfixing’ vaker gezien of gehoord. Maar wat houdt dat precies in? Wanneer is er sprake van matchfixing?
Als een deelnemer van de sport valsspeelt om daarmee het resultaat van een wedstrijd te beïnvloeden, dan spreekt men van matchfixing. Daarbij kan ook sprake zijn van omkoping. De sporter krijg dan een financiële vergoeding voor het beïnvloeden van de wedstrijd. Daar is niet persé een tussenpersoon voor nodig; een speler kan ook op zijn eigen wedstrijden gokken. Zodra er sprake is van omkoping of oplichting, dan kan een sporter daadwerkelijk strafrechtelijk vervolgd worden.
Huidige maatregelen onvoldoende
Zowel de KNVB als het NOC*NSF geven aan dat zij preventief maatregelen namen tegen matchfixing. De KNVB zou bijvoorbeeld gebruik maken van een meldplicht, een tiplijn en voorlichtingen. Op deze manier trachten zij de voedingsbodem weg te nemen. Daarnaast noemen zij de onderzoekscommissie ‘integriteit’. Deze commissie bestaat uit onafhankelijke leden en zal feitelijk onderzoek verrichten bij meldingen van matchfixing. Ook het NOC*NSF verkondigt voorlichtingen te geven en gebruik te maken van het ‘Integrity Betting Intelligence System’ (IBIS). Met dit systeem zouden zij verdachte gokbewegingen en andere signalen kunnen monitoren.
Bijzonder is dat het NOC*NSF schrijft dat zij tot op heden geen signalen uit het IBIS hebben verkregen. Dit terwijl matchfixing wel degelijk een diepgeworteld probleem blijkt te zijn. Daarnaast zouden deze meldingen binnen komen bij een Single Point of Contact. Oftewel, alle meldingen komen terecht bij één aanspreekpunt. Maar wie controleert vervolgens zijn/haar werkzaamheden?
Ondanks de verschillende maatregelen die er zijn genomen, blijkt uit de bovenstaande nieuwsartikelen dat ze nog onvoldoende werken. Daarnaast meldt het NRC dat er een haperende samenwerking bestaat tussen de politie, het Openbaar Ministerie en sportbonden. Men zou elkaar verwijten dat er onvoldoende capaciteit en prioriteit is voor het opsporen van sportmanipulatie. Er dient dus gezocht te worden naar andere maatregelen tegen matchfixing!
Publieke Private Samenwerking
Er lijkt dus sprake te zijn van een toenemende complexiteit als het gaat om matchfixing en de opsporing/vervolging daar van. De pakkans voor criminelen die zich hiermee bezig houden is te klein. Er moet dus verder gekeken worden dan het huidige pakket aan maatregelen. Een van de mogelijke oplossingen om deze complexiteit aan te pakken, kan Publieke Private Samenwerking (PPS) zijn.
In een PPS constructie gaan overheid en private partijen een samenwerkingsconstructie aan om samen naar een oplossing te werken. Dergelijke constructies kunnen ingezet worden als de complexiteit van het vraagstuk boven het hoofd van de overheid uitstijgt. Overheden kunnen doormiddel van deze structuur gebruik maken van de denk- en innovatiekracht die beschikbaar is op de markt. En ook niet onbelangrijk is dat men daarmee de vragen rondom capaciteit en prioriteit ook oplost!
Matchfixing is dus een veel groter en complexer probleem dan wellicht gedacht wordt. Wie denkt dat alle sportwedstrijden in Nederland eerlijk verlopen, heeft het mis. Levent Bedrijfsrecherche pleit er dan ook voor dat overheden en private partijen de handen ineen slaan. Wij moeten samen streven naar een integere en betrouwbare sportwereld. Want samen sta je nog altijd sterker!
0 Reacties